Bernard Meuters had hier zelf ook nog enige grond aangekocht en zo had hij ook het huis van wijlen Claes Beenen verworven. Zijn bezittingen aan Vaesgensbrug gingen nog voor 1786 over op Peter van Melick. Zowel Hendrick Janssen als het echtpaar Meuters kwamen geregeld bij van Melick over de vloer. Indien zij niet verwant waren, dan heeft de overdracht wegens vriendschap plaats gevonden.
Bij de verkoop van huize Beenen is nog het een en ander te doen geweest. Aanvankelijk wilden de erfgenamen van Reynier Smeets het halve huis verkopen aan Hubert Willms, herbergier aan het Melicker Broek. Huis en moestuin en drie morgen land waren door de pedel verhuurd aan Herman Gerardts. Aanvankelijk voor de duur van zes jaar. Maar in 1761 werd afgesproken voor liefst 24 jaar. Herman had het contract zwart op wit. Jaarlijks zou hij 8 pattacons aan pacht betalen en een zielemis in de Kapel. Tevens had hij tot last genomen de erfpacht van 9 vaten en 1 kop rogge aan de Munsterabdij. Toch kwamen de verkopers met Willems voor 200 pattacons tot een vergelijk. Dat was in januari 1764.
De wederhelft van het huis was kort voordien op het echtpaar Meuters overgegaan. Bernard maakte nu gebruik van het nabueren beschut. Hij had het recht om het huis voor genoemde koopsom over te nemen. En dat heeft hij gedaan.
PETER VAN MELICK
Peter van Melick (ca.1725-1801) was in november 1758 getrouwd met Lysbeth Willems van Schöndeln. |
Van zijn vader erfde hij zijn kar en paard met toebehoor,
twee koeien en het huisraad, alle vruchten op het veld en het mistrecht uit de pachtlanden. Aan zijn neefjes Henderick en Peter Gerardts zou hij elk 10 pattacons betalen, wanneer zij op leeftijd gekomen waren. Tevens zou hij voor de begrafenis van zijn vader zorg dragen. Peter verwierf twee huizen en zeven morgen akkerland. Evenals zijn vader zal hij ook wel ander land in pacht hebben genomen. Zelf is hij aan het Gebroek blijven wonen. Zoon Peter woonde naderhand op De Thooren, terwijl dochter Elisabeth een tijdlang met haar man op Kloostershof boerde.
In 1805 verkochten de erfgenamen van Loo een huisplaats en twee stukjes land. Bij de zitting, die plaats vond in de herberg van Willem Dercx aan de Broekhin, waren meerdere geïnteresseerden. Uiteindelijk was het Peter van Melick jr. die voor 151 franken de koop aanvaardde. Bij de verkoop was sprake van een huisplaats, zodat we er rekening mee moeten houden, dat het huis vervallen was en niemand er meer woonde.
Tevens werd een oude lening genoemd van veertig pattacons uit het jaar 1634! De rente hiervan was nu te betalen aan meester-kleermaker Proest uit Roermond. Hiermee is duidelijk geworden, dat we te doen hebben met de boerderij van wijlen schepen Hendrick Rutthen opt Brueck. Rond 1800 was de huisplaats dus verdwenen en tot akkerland omgeploegd.
Maar ook naar de andere huizen aan Vaesgensbrug, of de oude herberg van Jochim Hermans, zal men nu vergeefs zoeken. De woningen zijn afgebroken toen de beek werd verlegd en een parkje werd ingericht. Zodoende werd Vaesgensbrug letterlijk van de kaart geveegd. |